بهشت
در آیات متعددی از قرآن کریم به مکان خلقت انسان اشاره است. شناخت این مکان کمک بزرگی در تعیین منشاء خلقت و نحوه خلقت خواهد بود. از جمله آیاتی که به محل خلقت اشاره دارند عبارتند از: آیه 61 هود - هُوَ أَنشأَکُم مِّنَ الأَرْضِ وَ استَعْمَرَکمْ فِیهَا فَاستَغْفِرُوهُ او شما را از زمین پدید آورد و در آن شما را استقرار داد. پس، از او آمرزش بخواهید آیه 32 نجم - ...و هو اعلم بکم اذ انشا کم من الارض و اذ انتم اجنه فی بطون امهاتکم ..و او داناتر است به شما هنگامی که شما را از زمین پدید آوردو هنگامی که شما در رحمهای مادرانتان پنهان بودید... 55-طه- مِنهَا خَلَقْنَکُمْ وَ فِیهَا نُعِیدُکُمْ وَ مِنهَا نخْرِجُکُمْ تَارَةً أُخْرَى از این [زمین] شما را آفریدهایم، در آن شما را بازمىگردانیم و بار دیگر شما را از آن بیرون مىآوریم َ79 مومنون- وَ هُوَ الَّذِى ذَرَأَکمْ فى الأَرْضِ وَ إِلَیْهِ تحْشرُون و اوست آن کس که شما را در زمین پدید آورد، و به سوى اوست که گردآورده خواهید شد 24 ملک- قُلْ هُوَ الَّذِى ذَرَأَکُمْ فى الأَرْضِ وَ إِلَیْهِ تحْشرُونَ بگو: »اوست که شما را در زمین پراکنده کرده، و به نزد او ]ست که[ گرد آورده خواهید شد در در 55 طه - مِنهَا خَلَقْنَکُمْ وَ فِیهَا نُعِیدُکُمْ وَ مِنهَا نخْرِجُکُمْ تَارَةً أُخْرَى از این [زمین] شما را آفریدهایم، در آن شما را بازمىگردانیم و بار دیگر شما را از آن بیرون مىآوریم آیات 61 هود، 32 نجم، 55 طه، از لغت انشاء به معنای پدیدآوردن استفاده نموده است. و با عبارت مِن الارض این آفرینش را به زمین نسبت می‌دهد و زمینی بودن منشاء خلقت را تاکید می‌فرماید. با آیه 18 و 17 سوره نوح به زیبائی هر چه تمام در همین زمینه و موید همین نظریه نیز می‌باشد: آیه 17 سوره نوح- وَ اللَّهُ أَنبَتَکم مِّنَ الأَرْضِ نَبَاتاً و خدا]ست که[ شما را ]مانند[ گیاهى از زمین رویانید آیه 18 سوره نوح- ثمَّ یُعِیدُکمْ فِیهَا وَ یخْرِجُکمْ إِخْرَاجاً سپس شما را در آن بازمىگرداند و بیرون مىآورد بیرونآوردنى [عجیب در آیه 20 سوره عنکبوت- قُلْ سِیرُوا فى الأَرْضِ فَانظرُوا کیْف بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشأَةَ الاَخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلى کلِّ شىْءٍ قَدِیرٌ بگو: در این آیه خداوند زمینی بودن خلقت موجودات
را تاکید می‌فرماید و به انسان اکیداً سفارش می‌نماید که در زمین به مکان خلقت انسان
همه آیات فوق خداوند مستقیماً مکان خلقت انسان را زمین معرفی می‌نماید.
این زمین همین کره خاکی است. خداوند به منظور تاکید بر زمینی بودن مکان
خلقت انسان و به منظور رفع هر گونه شبهه در آن مورد این زمین را در آیه 53
از سوره طه و پیش از بیان آیه 55 که به همان زمین با ضمیر (ها) اشاره
می‌فرماید به زیبائی توصیف کرده و آنرا مکان امن آسایش و محل رزق و روزی
بندگان معرفی می‌نماید.
آیه 54 نیز این زمین را آیت و نشانه‌ای برای جهت عبرت برای خردمندان توصیف
می‌نماید در واقع ما را به تفکر در این زمین به عنوان یکی از مهمترین
آفریده‌های خداوند دعوت می‌فرماید.
نگرش ژرف‌تر به آیه 55 طه درمی‌یابیم که خداوند این زمین را همان زمینی
معرفی می‌نماید که در هنگام مرگ میزبان ما و پس از مرگنیز رستاخیز ما نیز
خواهد بود. بارها و بارها در قرآن خروج انسان از زمین را در روز قیامت
وعده داده است. با دقت در این آیه چگونه می‌توان غیر زمینی بودن مکان خلقت
انسان را برداشت نمود؟ مسلماً
با توجه به آیات ذکر شده و تاکید مکرر خداوند مبنی بر خلقت انسان از طین و
تراب و نیز ذکر عبارت من الارض در آفرینش انسان شکی نیست که این خلقت بر
روی همین زمین و با خاک همین زمین صورت پذیرفته است.
این دو آیه خداوند آفرینش انسان را از همین زمین و همچون رویش گیاه مثال
می‌زند و سپس می‌فرماید که شما را پس از مرگ به آن باز گردانده و دوباره
از آن بیرون می‌آوریم.
»در زمین بگردید و بنگرید چگونه آفرینش را آغاز کرده است سپس ]باز [ خداست
که نشأه آخرت را پدید مىآورد؛ خداست که بر هر چیزى تواناست
تحقیق و تفحص بپردازید و ببینید که منشاء خلقت چیست و چگونه است. در این
آیه آنچه قویاً مورد تاکید قرار گرفته آغاز خلقت (بدأ الخلق) می‌باشد که
در همین زمین معرفی شده و به تائید این آیه مسلماً نشانه‌های آغاز خلقت
نیز در همین مکان خاکی ارض قابل جستجو و تفحص می‌باشد. قطعاً اگر منشاء
خلقت خارج از کره خاکی می‌بود (بهشت برین) دلیلی بر ذکر آغاز خلقت از همین
کره خاکی وجود نمی‌داشت. نهایتاً در پایان ایجاد خلقت دیگری را که همانا
تکامل و آفرینش گونه‌های برتر است را نیز متذکر می‌شود.
| :قالبساز: :بهاربیست: |
